Madde 9 - Türkİye’de yerleşİm yerİnİn bulunmaması hâlİnde yetkİ
HMK
|
MADDE 9 - (1) Türkiye’de yerleşim yeri bulunmayanlar hakkında genel yetkili
mahkeme, davalının Türkiye’deki mutad meskeninin bulunduğu yer mahkemesidir.
Ancak, diğer özel yetki hâlleri saklı kalmak üzere, malvarlığı haklarına
ilişkin dava, uyuşmazlık konusu malvarlığı unsurunun bulunduğu yerde de
açılabilir.
|
1086 sayılı Kanunun 9 uncu
maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi ve 16 ncı madde hükümleri birlikte
değerlendirilmiştir. Türkiye'de, yerleşim yeri olmayanlar hakkında açılacak
davalar için, mutad meskenlerinin bulunduğu yer mahkemesi, genel yetkili
mahkeme olarak kabul edilmiştir. Ancak, diğer özel yetki kurallarına göre
yetkili olabilen mahkeme varsa, onların yetkisi devam etmek kaydıyla, belirli
bir malvarlığına ilişkin dava, o malvarlığı unsurunun bulunduğu yerde de
açılabilecektir.
Bu maddede, davalının Türkiye'de son oturduğu yer ve Türkiye'de herhangi bir malı veya teminatı bulunuyorsa, dava konusu olmayan o malın veya teminatın bulunduğu yerin de yetkili olması kabul edilmemiştir. Böylelikle, Türk mahkemelerinin vermiş oldukları kararların, yabancı ülkelerde tanınması veya tenfizi gerektiğinde, "aşkın yetki" gerekçesiyle tanıma veya tenfiz talebinin reddi engellenmek istenmiştir. |
HUMK
|
MADDE 9 - Değişik madde: 30.4.1973 t. 1711 s. K. m.1
Her dava, kanunda aksine hüküm bulunmadıkça açıldığı tarihte davalının
Türk Kanunu Medenisi gereğince ikametgahı sayılan yer mahkemesinde görülür.
Davalının ikametgahı belli değilse, davaya Türkiye'de son defa oturduğu
yer mahkemesinde bakılır.
Davalı birden fazla ise, dava bunlardan birinin ikametgahı mahkemesinde
açılır. Şu kadar ki, kanunda dava sebebine göre davalıların tamamı hakkında
ortak yetkiyi taşıyan bir mahkeme belli edilmiş ise, davaya o mahkemede
bakılır. Ancak davanın, sırf davalılardan birini kendi mahkemesinden başka
bir mahkemeye getirmek amacıyla açıldığı belirtiler veya başka delillerle
anlaşılırsa mahkeme onun hakkındaki davayı ayırarak yetkisizlik kararı verir.
Boşanma veya ayrılık davalarında yetkili mahkeme, davacının ikametgahı
veya eşlerin davadan evvel son defa altı aydan beri birlikte oturdukları yer
mahkemesidir.
|
MADDE 16
Türkiye dahilinde malüm ikametgahı olmıyanlar aleyhindeki mal davaları
Türkiye'de sakin oldukları mahal mahkemesinde ve Türkiye'de malüm meskeni
yoksa emvalinin veya munazaalı şeyin veya teminatı varsa o teminatın
bulunduğu mahal mahkemesinde bakılır.
|
Kaynak Kanun - sZPO
|
Art. 11 Aufenthaltsort
|
1 Hat die beklagte Partei keinen
Wohnsitz, so ist das Gericht an ihrem gewöhnlichen
Aufenthaltsort zuständig.
2 Gewöhnlicher Aufenthaltsort ist
der Ort, an dem eine Person während längerer Zeit
lebt, selbst wenn die Dauer des
Aufenthalts von vornherein befristet ist.
3 Hat die beklagte Partei keinen
gewöhnlichen Aufenthaltsort, so ist das Gericht an
ihrem letzten bekannten
Aufenthaltsort zuständig.
|
Yorumlar
Yorum Gönder